YAŞAM YOLCUSU
Binmişiz uzun olan hayat trenine,
Bıraktık kendimiz onun enginine, Bazısının eline bazısın da diline, Vermişiz hepsini onun hepsine… Yaşamda sevinmişiz bir olsun, Hepimiz onda giden birer yolsun, Aksa da göz yaşı ağlayan olursun, Yaşamda durmayan bir yolcusun.. Almışın satmışsın bedavaya, Feda ettik her şeyimizi dünyaya, Bırakmışız kendimiz safsataya, Dolu olmuyor hep çıkıyor forsaya.. Diller var söyler bütün sözleri, Uzatmışız boş kalsa da elleri, Eğri ya da doğru aştık engelleri Yükü taşıyamadı yükledik bedeni.. Göz açtık bir zaman önce, Yaş ilerleyip bu güne gelince, Birde bunları sevda ekleyince, Akla gelmiyor bu ana gelmeyince.. Hiç beklemezsin her şey gelir başına, Bağırsan da duyurmazsın feryadına, Ağlasan da silemezsin gözyaşına, Kendini bilmezsin yaşam da olsan da… Geldik gidiyoruz işte öyle yada böyle, Garip dili döndükçe söylemelerde, Düşünmüşüz yaşamı bütün eğlencelerde, Her ne varsa hepsi yaşam penceresinde.. Düşün taşın olsun azıcıkta aşın, Olacağına varıyor ağrısa da başın, Anlayınca herkes oluyor arkadaşın, Her şey görülünce güzellikleri olur alkışın.. |