ÇıkmazlardayımNeydi sucum neydi günahım bilmem Zalimin zulmünden aman dilenmem Dertlerin içinde boğuldum gülmem Bir çare yarabbim, çıkmazlardayım Dağıldı uykular, yatamaz oldum Her kime can dedim candan vuruldum Kalmadı takatım artık yoruldum Bir çare yarabbim, çıkmazlardayım Dost diye bağrıma bastığım canlar Ben dara düşünce hemen kaçtılar Yanımda yöremde nankör insanlar Bir çare yarabbim, çıkmazlardayım Felek nedir senden bu çektiklerim Tersine dönüyor tüm dileklerim Terk eyleyip gitti bak sevdiklerim Bir care yarabbim, çıkmazlardayım Açtım ellerimi bak yalvarıyorum Erol’un feryadın duysan diyorum Riyakar dostlardan tiksiniyorum Bir care yarabbim, çıkmazlardayım Ateşte alevde kızgın nardayım Bir care yarabbim, çıkmazlardayım Erol Duman |
insanları tam anlamıyla tanıyamıyoruz.. Ne zaman ki her
hangi bir olumsuz vede yoksulluk anı geldiği oluyor başa
işte o zaman gerçek dostlar ve nankör, riyakar olanlar
kendiliğinden çıkıyorlar ortaya...
Hani bir söz varya: Bir musibet bin nasihatten evladır diye,
tamda bu şiirin içeriği onu anlatmakta.. Rabbim hiç kimseyi
ama hiç kimseyi gördüğü günden mahrum eylemesin, zordur
dostum zordur, yaşayan bilir..
Şiiriniz şiirsellik olarak, her haliyle mükemmeldi, gerek ayak uyak
ve gerekse konu, anlatım başarının en üst mertebesini yakalamış
her okuyucuya okudukça şiir adına haz veren bir eser olmuş, Seni
vede bu nadide eserini tüm samimiyetimle kutlarım tebrikler..
yunus karaçöp..yudumyunus