sen hep yoktunçıplak ayaklarımı çizip de dökülürken heybemden denizlere kırık dökük yıllarım usuldan yosun kokan taşlara hep seni çizerdim yılmışken bıkkın şafaklarımdan düşlerim güne düşüverir sarı tüylerin dorukların da dağılırken akrebin dokuz boğumlu ahusun da sen kokardı çarşaflar bir kırmızı karanfili savuruyorum şimdi günbatımına umarsız işmarına kuyruk sürterken bir çift yeşil gözün yine yoktun sen hiç olmadın ki mersaus |
bıkkın şafaklarımdan
düşlerim güne düşüverir
.....
güne düşen bir ah..yorgunlukla geceye kandiller yakarken
güne düşen bir sevda..yollar gidişlere ağıtlar yakarken
güne düşen bir şiir..yürekten çağlayıp dost yürekleri yakarken...