Bir ela gözlüye gönül verince
Aşkın ateşiyle, yandı bu gönül.
Tenhalarda nazlı yari görünce
Aşkın ateşiyle, yandı bu gönül.

Hasretini çeker dertli ağlarım
Hazan oldu benim soldu bağlarım
Yar peşinde geçen gençlik çağlarım
Aşkın ateşiyle, yandı bu gönül.

Neylerim dünyayı yarsız neylerim
Ahçeker ağlarım dertli söylerim
Gamlı gönül nasıl gönül eğlerim
Aşkın ateşiyle, yandı bu gönül.

Özler gönül gurbet elde cananı
Kimse bilmez gizli gizli yananı
Saran olmaz kanayan bu yaranı
Aşkın ateşiyle, yandı bu gönül.

Istırabım sonsuz derindir yarem
O yarin peşinde olmuşum kerem
Bulamadım yari mahşerde görem
Aşkın ateşiyle, yandı bu gönül.

Hazan bağlarımda bülbüller ötmez
Gamlı gönül gurbet ellerde gülmez
Kavil yerlerine sevdiğim gelmez
Aşkın ateşiyle, yandı bu gönül.

BAKARİ’ de yar aşkıyla yanarsa
Dertli gönlünü vefasıza bağlarsa
Umman olup derya gibi çağlarsa
Aşkın ateşiyle, yandı bu gönül.

YILMAZ BAKAR-15.01.2011