Şimdi çok uzaklardayım, çok uzaklarda.
Kimseyi tanımadığım, bir yaban eldeyim.
Hani ekmek parası derler ya,
Onun için çıktım gurbet ele.
Biraz para kazanır,
Dönerim dedim memlekete.
Ama evdeki hesap çarşıya uymadı.
Dönemedim memleketime.

Çalıştım çabaladım,
Günler ayları, aylarsa yılları kovaladı.
Derken, çok özledim memleketimi çok..
Bu arada hayırlı bir kısmet çıktı, evlendim.
Bu sefer hesaplar hiç tutmadı.
Ama ben yine de söz verdim kendi kendime.
Gideceğim dedim memleketime.
Hem de bayramda gideceğim dedim.

Sayılı günler ya çabuk geldi geçti.
Bayram geldi.
Bizde bayramlar kutsaldır, çok önemlidir.
Dargınlar barışır, dostluklar pekişir.
Büyüklerin elleri öpülür.
Küçüklerin gözleri.....
Eş, dost, akraba, ziyaret edilir.
Kabirlere gidilir, dualar okunur.

Ama ben sözümü tutamadım.
Gidemedim memleketime.
Öpemedim, anamın, babamın ellerini.
Öpemedim küçüklerimin gözlerini.
Ziyaret edemedim eşimi dostumu.
Ben yine kaldım yaban ellerde.
Yalnız, garip, tek başıma....
Gidemedim memleketime...

Sami ASLAN (İstanbul, 25.02.1988)
Mevsim Gibi,Adlı şiir Kitabından