Yar…
Ne olur bırakma
O suskun yaşlarını
Nazarlarında bin bir hüzün içinde ki
Yakarışlarını ve çığlıklarını
İlla ki her kulağın işitmesi mi lazım,
Hissediş gönül lahzasında bir aşk-ı adım
Dil ne kadar lal olsa da temaşa eden
O gözlerin feryadı
Elbette ki sevdaya uzanan bir tadım


Belki
Yıllar anlattı ve fakat
Ben anlayamadım halini
Sanki sızlanışların
Gün yüzüne çıkıyor şimdi,
Sabır ve kanaat hangi itikadın vecdi
Dikeni her yanıma batıyor
Sende yakinen biliyorsun sanki
Gül-i nihal bitiyor içimde belki
Dertler sahipsiz değil inan ki,
Nasibin rahlesinde kısmet kimi bekliyor
Şükrederim o anki gibi


Su semadan akınca,
Ruhum ferahlar kuşlar misali
Hangi çığlığımı bıraksam ummana,
Her nefes melalimi işitiyor
Sanki umutlar filizlendi
Hangi toprağa baksam
Bereket ilzam ediyor içime inan ki,
Sabır bir direniştir aşkta billahi
Haydi, umudunla koş,
Yılgın ruhunun prangalarını çöz
Ve sürurla coş, bahtın açıktır vallahi


Hiç Rahmetin
Sahibi acı çektirir mi kalbine
Lakin gönül hasredilir
Hakikatin şevkine, ifsanlaşır
Ruhlar sevda çilesiyle, aşk niyetiyle
Bilmeden ve anlamadığın çektiğin
Tespihatlar kabul olur inşallah
Temennisiyle kimin kısmetine
Yoksa anlamak
Ve tahkike ulaşmak için
Bu kadar yorgunluk
Niye nefsanîlik vardı elan içimde


Nar,
Hesapsız değildir,
Aşk maksatsızsa nefsidir
Tensellik zafiyetin içinde
Gizlenen bahanedir,
Kalbi süruru
Terennüm etmek ihsan işidir
Bir sual et kendine,
Takva neden bu kadar müşkül bir iştir,
Akıl ve iradi olmak aşkın dilidir
Ne kadar kaçsam,
Mühletin gereğini anlamaktan uzaklaşsam
Nefsanîlik kalbim ile ilintilidir


Mustafa Cilasun