Hepsi koşuyordu, hayalleri vardı
Yazmışlardı kafalarına hedefleri olacaktı.
Ahmet, Mehmet, İbrahim, Fatih
Hakan, Emre, Muhammet, Tuğba...
Gün doğmadan erkenden
Toplanırlardı parklarda.
Eşleşerek başlarlar nefesleri tükenecek
Hepsi koşuyordu, hedefleri vardı.
Öğle sonu spor salonu,
Terleyip akıtacaklardı
İçlerindeki yorgunluğu.
Hızlı hızlı koşacaklar,zamanla yarışacaklar
Parkuru bitirdiğinde,
Saniyeyle kucaklaşacaklar.
Kiminin aklında ana babası
’Onlar için burdayım’ yoktur tasası.
Evladım koşacak,
Yarışı kazanacak.
Ne mutlu onlara
Gülecekler yarınlara.
Nihayet geldi yarış günü
Toplandılar her yandan, bugün varış günü
Nefeslerini tuttular
Sırasıyla çıktılar...
Kimi kanat takmıştı çizgiye koştular,
Kimi heyecandan titremeye tutuldular.
Hani hayalleri vardı koşuyorlardı
Nihayet sonunda kazanmışlardı.
Nihayet sonunda kazanmışlardı...