Ben dalgalı denizler kadar yorgun,
Bir volkan kadar, sıcak,
Balıklar kadar, sessiz,
Rüzgar gibi, öfkeliyim.

Sağ elimde ihanet, sol elimde aşk,
Çeviririm dünya’yı, düşene kadar,
Yıldızlarlarla dost olur, selamlaşırım,
Yürürüm güneş’e, pişene kadar.

Bulut olur yağarım, delicesine,
Yeniden dünyaya, gelircesine.
Mehtabı küçültür, kolye yaparım,
Sevdiğime armağan, verircesine.

Belki ben bir deliyim, belki ben bir veliyim,
Dolaşırken uzayda, her şeyi görmeliyim.
Beyin okumalıyım, kalbini bilmeliyim,
Bencillikten uzaksa, o zaman sevmeliyim.

Sevmenin mevsimi yok, yaz , kış, bahar fark etmez,
Seven insan ayrılmaz, birbirini terk etmez.
Kalk git arkadaş artık, çağırıyorlar mutfak’tan,
Sonra sende ben gibi, kaçırırsın ufaktan.

Burası akıl ve ruh sağlığı, uçmuşlar kliniği.
Bende burada öğrendim, akıllı deliliği.
Burası akıllılar koğuşu, malik hanesi,
Bizi yakınlaştıran, hepsi aşk hikayesi.

N.Gökhan SONSEL