YAKTIN BENİ
Yana yana kavruldu, gönlümün açan gülü.
Rüzgârınla savruldu, içimde kalan külü. Ateşin yaktı beni, oldum yaşayan ölü. Sevgilim beni yaktın, seni yakan olmasın. Senin için yanmaktan, külüm bile kalmadı. Senin yaktığın kadar, beni yakan olmadı. Çok ağladım, sızladım dermanı bulunmadı. Sevgilim beni yaktın, seni yakan olmasın. Ateşin yaktı beni, kızgın közde kavurdu. Yoldan geçenler vurdu, küllerimi savurdu. Bir yudum su verseler belki içim soğurdu. Sevgilim beni yaktın, seni yakan olmasın. Sevecek hal kalmadı, sevmeye zamanım yok Gerçek seven olmadı, gönül eğlendiren çok. Benim içim yanıyor, eğlenceye karnım tok Sevgilim beni yaktın, seni yakan olmasın. Durmuş YIĞMAN |