VARLIĞIN TECELLİSİ (Gülce Buluşma)

Varlığın tecellisi, zerre zerre belirir,
Her zerreye bir sıfat, bir de isim verilir.
İbret alınsın diye, göz önüne serilir.
Çeşit çeşit duyguyla, donatılır şu insan.

Uzağında sanma sakın,
O sana senden yakın,
Bedende taşınan can, damarında akan kan,
Sana lütfudur Hakkın.

Dağıyla ovasıyla hayat bulur şu cihan,
Mevsimler gelir geçer, böyle döner bu devran.
Can bulur canan bulur, dünya olur hem mekân,
Her sabah doğan günle, aydınlanır asuman,

Gece gündüz bir birini kovalar,
Buhar olan bulutlar, tırmanır göğe ağar.
Rüzgâr esince,
Sanma ki o kaybolur,
Yağmur olur kar olur,
Yeniden yere yağar.

Severse insanoğlu, aşkın narıyla yanar,
Gözlerinden yaş akar, yüreği her dem kanar,
Durmadan kanat çırpar, yârin gönlüne konar!..
Toprak olunca beden, durak olur kabristan.

Ali GÖZÜTOK
2011