sessiz bir öyküne gecem belli ne de gündüzüm, bir garip yolcuyum bu yabancısı olduğum dünyada, nereye baksam boş, boş sayfalardaki hayatın boş cümleleri, hayat bir bana mı böyle, anlamıyorum bu yaşadıklarımada bir anlamda veremiyorum ya, annemi özlüyorum bir yandan uzak şehirledeyiz belkide ikimiz ona koşmak sarılmak ve doyasıya ağlamak istiyorum hayatın bana ne yaşattıklarını bir bir anlatmak istiyorum kaderimin iniş çıkışlardan çizildiğini biliyorum ama hayatın bana çıkmaz sokakların dar kaldırımlı kırık pencerelerinden gülümseyeceğini nerden bileyim.... zor acıya katlanmak acıyı hissetmek ve zamanla birlikte onu unutmak... ....................................... ..................... |
Beğendim...