Sus Ölümlerdüşü gecelerden kara 33 kurşunlu yüreğe… tekerrüründe çok sus öldüğüm ey öldüklerimle adağı olduğum tarih elimden aldıklarınla büyüyorsun varlığımla var(a)madıklarıma sis bir gülümseme takınıp kanırtıyorlar babamdan kalma çocuğumdan bozma suskunluğumu dengbéj gecelerin sesine düşürdüm sayrılığı buyrulan bir şifre yetince yitirilişime çok içlendim çatılan tüfekler arasında karnı sütbeyaz bir tavşanın kimseyi tövbeye getirmeyişine ait olamamıştım yüzümün rengiyle hayata nasihat sever bir babanın kimsesizliğiydim sadece aldanışlarımı hep hayra yormuş etimdeki dişlerin bilenmişliğini geç farketmiş çok sus ölmüştüm çok sis arasında cesedimin altında sakladığım suskunluğumla dokundum kanlı ıslak parmaklarımla tespihime neye yarar kanıma bulanmış inciler dökülürken seglavi kısrağımdan yere düşen terlerim dâhil edemedim tutanaklara içimin incinmiş sesini fukara bir kaçak ölüsüydüm yaşamın Lütfi DEMİR |
'ey öldüklerimle adağı olduğum tarih
elimden aldıklarınla büyüyorsun'
O dur durak bilmeyen
neden
ve niçinlerine
bir cevap bulmanın
ve dayanılmaz yürek incinmişliğin
ve de yiten gecelerin sesin de
dengbéj sevdalara düşülen sayrılıktır
çocukluğumuzu kanatan;
babadan kalma...
beğenerek okudum tebrikler;
devamını dilerim okunası imgelerin.