ceylan gözlüm
Ceylan gözlüm..
Yüreğimde çöl rüzgârı esiyor Nefesimi kesiyor kızıl kum Gözyaşlarımda ateşler söndü Irmaklarıma hep seni döktüm Yamaçlarımda hani ki yoktun Öldüm..öldüm Ey Ceylan gözlüm Hasretimdin kor’um oldun Korkum oldun karalarda Yaralarda sızım kızıl Bizim olamadı bir düş, bir gülüş Pembe dünyalara sonsuz yürüyüş Bir son vuruş kalbime güm Gel hele vur Vur Ceylan gözlüm Hadi tutul sende bana Ay güneş’e tutulur ya Vurulur ya yıldız bazen Seher öncesinde sende dökül Sokul bana ceylan gözlüm Öldürsün kokun Soluyamazsam ölürüm zaten Çürüyor özüm Özlüyorum ceylan gözlüm Çöz diyorum çöz, boz bu kaderi Beterim sana, yeterim ol, ecelim! Osman Baylar. |
yüreğinize sağlık güzel şiirinizi kutlarım saygılar