Yokluğunun zemherisi
İliklerime kadar titretti beni
Yokluğun ayaz yüreğime vuruyor
Özleminse boran boran yağıyor üzerime

Yalnızlık bir çığ gibi ezdi tüm bedenimi

Üşüyorum,
Üşüyor ellerim üşüyor yüreğim
Sen yoksun güneşe hasret gibiyim
Dışarıda mevsim ilkbahar neyleyim
Açmadan solan güller gibiyim

Üşüyorum
Üşüyor bedenim donuyor gözlerim
Ayaz vuruyor yüreğime
Dizimde derman, dilimde tek hece yok
İlkbaharsız, yazsız mevsime döndüm

Üşüyorum
Üşüyor sevdam
Senden ne kaldıysa sıcacık eriyor yokluğunla tek tek
Can çekişiyor umutlar birer birer
Düşlerim donuyor bak
Bak sensizliğim üşüyor

Üşüyorum
Cama vuran yağmur seni soruyor
Ay yıldız ve kar senden haber bekliyor
Bense üşüyorum yokluğunda
İçimden hasret türküleri mırıldanarak

Zemheride açan kardelen misali
Yalnızlığım bana yoldaş
Üşüyorum
Üşü semde bekliyorum

BEYHAN DOĞAN