DUYULMAYAN SESİMŞuanda soğuk evimde Yalnızım ve de hüzünlüyüm Ortak oluyor içimde ki tahtakuruları Sana olan sevgime ve de özlemime Seni hayal ediyorum ağlayan gözlerimle Titreyen bedenimle… Her şeye rağmen tebessüm ediyor yüzüm Işıl ışıl parlıyor gözlerim ağlamakta olsa da Sana olan aşkımı haykırıyor bom boş evde Loş ışıklar eşliğinde… Yankılanıyor sesim fırlamış yay gibi Bir sağa bir sola Duyan yok ki kurtarsın beni Öfkemden ve içimdeki tahtakurularından Sessizlik hakimdi genişçe evimde İçimde ki çığlık çığlığa haykıran Sesini duyuramayan yalnızlığımın dışında Kimse yok ki el uzatıp kurtarsın beni… 01.03.2008/ Lefkoşa |