Kocaman geçmez dediğimiz yıllar su gibi akıp geçti.
Bir hayal miydi gördüğümüz yoksa gerçek mi.
O yıllar bizimi yaşadı, Biz mi o yılları yaşadık.
Hiç önemli değil biz bu dünyada zaten vardık.
O yıllar bizim tezgâhımızdan geldi geçti.
Ders mi aldık ders mi verdik işte bu önemli.
Kocaman geçmez dediğimiz yıllar su gibi akıp geçti

Bir zamanlar ana baba evinde koştururken.
Birilerine bir büyüsem sorarım ben size derken.
Akıllanıp Eski aklım olsaydı diyerek boş verirken.
Bir şeyler yapıp dünyaya geleni düşünürken.
Tek düşüncem evladım gerisi boş bilirsem.
Kimseye yaranamaz acabamı der hayal mi bilmezken.
Kocaman geçmez dediğimiz yıllar su gibi akıp geçti

Geçmez denen günler geri gelse düşünsem.
Gönülden arzu eder miydim geleceğimi bilmeden.
Bilmediğim geleceğe geçmişi saniyede satarken.
Akıllanmadın mı ne var gelecekte daha derken.
Hala suskun, Hala durgun bir şeyler talep ederken.
Bir an olsun vefasızca geçmişe bakarken.
Kocaman geçmez dediğimiz yıllar su gibi akıp geçti

Bu fani âlemde her yer ve zaman aynıymış.
Tatlısı ile acısı bir başka ve farklıymış.
Çıkınında ne varsa önüne o çıkacakmış.
Kıymet bilen kıymete değen yalnızlığınmış.
Bir bile bilseydik eğer düşünebilseydik eğer.
Her koyun kendi bacağından asılırmış.
Kocaman geçmez dediğimiz yıllar su gibi akıp geçti

Korkmayın artık bundan sonra olmaz demeyin.
Neler yaşadın ki gelecek ne getirecek bilemedin.
Toprak yok edince ancak biter emellerin.
Ondan sonraki gelecekte ne olur bilmek ister misin?
Kendini bulamadan kaybetmek nedir hisseder misin?
Dileme, Duyma, Ağlama, Yalnızlığına hiç yanma.
Karar verildiyse hayıflanma bak geçmişe.
Kocaman geçmez dediğimiz yıllar su gibi akıp geçti
Mehmet Acet
***Kitabımda Yayınlanmıştır.***