Bir garip üşüme sardı her yanımı,
Ter bastı yatağımı;
Çocukluğuma inat korkuverdim.
Yatağın bir ucunda uzanmışım;
Diğer ucu öyle uzak ki!
Boşluğa uzanmaya üşenmiş ellerim!
Ve dillerim;
Lal olmuş, küsmüş ses çıkarmalara.
Sanki bir şeylerden korkar olmuş;
Açılmıyor dudakları,
Yemin etmiş kapanmaya…

Bir tuhaf titreme sarmış bedenimi,
Bir seğirme de gözlerimi!
Yalnızlığıma inat kalabalık rüyalara düşmüşüm.
Yastığa koyuvermişim başımı;
Uyku öyle uzak ki!
Sana ulaşmaya çalışmış yüreğim;
Ve kapsama alanı dışında çıkmışsın,
Tekrar deneyin demiş;
Yüreğimin sönmeyen ateşi!

İçime bir kor düşüm,
İçime bir korku!
Seni buldum ya bir sonbahar üstü?
Ya kaybedersem diye uyuyamaz olmuşum,
Düşünceler içinde kaybolmuşum…
Sen tutmazsan ellerimi,
Uçup gidecek en ufak rüzgârda bedenim
Ve kimse bulamayacak beni!
Ya gidersem sevdiğim?
Ya sen gidersen;
Kim saklayacak bu sevgiyi?
Ne olur bırakma beni!
Her şeye dermanım olur,
Her şeye göğüs gererim ama
Sensizliğe ilacı yoktur bu yüreğin,
Dermansız koyma beni…