hüznün rengi...............
aşılmaz duvarlarımın ıssızlığında,
budanırken umutsuz yarınlarım geceler rüyanın şakağına dayar namluda yivlenen umutsuz düşleri....... terkedilmiş şehrin çıkmaz sokağı, kaldırımlarında arşınlar saf duyguların, güneş yüzü görmemiş hüzün rengini...... apansız bir yalnızlığın, vakur duruşuna bürünür ruhum...... yalnızlığımı avutur buruk bir hayal...... ve sen gece; şehirleri esir edeli düşlerimde yüreğimde korlanan yarınlara güneş doğar bir martının gözyaşında ıslanır sensizliğimin kuytusu......... kıyı ege köylüsü------- |
bu gece olmasa kim dinler yüreklerin feryadını..
güzel bir şiir yürekten kutlarım sevgiler..