yüreğim hali vahim
yüreğim solmuş karanfil
ne oldu bilmem sorma sende söyleyemem
küskünüm sevdaya küskünüm o yare
git git git de benden git
yolumdan çekildin gönlümde yer etmişsin
al gölgeni gözümden al hayalini gecemden
al sesini kulağımdan
al sevgini kalbimden
gücün yeterse tabi
ne oldu allahım benim garip gönlüme
bunaldım sevgisizlikten usandım sevgi kalıntılarının gönlümdeki izinden
ne olur bilmiyorum içimi dökmek istiyorum
sevgi kırıntıları canımı yakıyor
herşeyi sil baştan yaşamak istiyorum
neye ihtiyacım var bilmiyorum
bu halime sebep ne bilmiyorum
sevgi nedir bilmiyorum
hep üzüldüm bu hayat gülmedi yüzüme
can bedende uğraşmaktan başka varmı çare
ama yoruldum söyleyeyim
yerli yersiz akar oldu gözümden yaş
süzülür oldu zamansız gözyaşlarım
gönlüm yıkık dökük viran biçare
dert belli belkide derman ne çare
yalnızım bir o kadar başım kalabalık
kendime yalnızlığa kendimle yalnız kalmaya var ihtiyacım
uzanıp çimenklerin üzerine seyre dalmak semayı
ve sonra hayal kurmak dökmek gözümden yaşı
haykırmak hesapsızca geçmişe yaşananlara bağırmak lanet okumak
affetmek belkide en affetmem dediğini
yinede susmak sonunda
oh deyip rahatlamak
vakit ayırmak kendime işte bu tek ihtiyacım