Şafağa Nur Katıyorsun

Cemaline güller sürdüm; ben aleni, sen gizemli
Seni hayalime ördüm, gönül aşım senle demli
Rüyalarda üzgün gördüm, bakışların niye nemli?

Kollarımda eriyorsun, hazzı adımlatıyorsun
Geceme sur geriyorsun, şafağa nur katıyorsun.

Ateşin can yakıyorken, alevinle geziyorum
Buğuluca bakıyorken, yüreğimden seziyorum
Gözümden yaş akıyorken, hüzünleri eziyorum.

Berrak bade veriyorsun, billur yudumlatıyorsun
Geceme sur geriyorsun, şafağa nur katıyorsun.

Yağmurumun damlasısın; nisanımda sağanaksın
Baharımın imlasısın, yazdan kalan yığınaksın
Bağrımdaki sır ısısın; korunduğum sığınaksın.

Selamlar gönderiyorsun; kederimi atıyorsun?
Geceme son veriyorsun, şafağa nur katıyorsun.

Güzelliğin kaymağından, öz sevgiyi bağlayanım
Zarifliğin kaynağından, nehrisevda çağlayanım
Aşk oyalı oymağından, mutluluklar sağlayanım

Güzüme sur geriyorsun; sonbaharı satıyorsun
Geceme son veriyorsun, şafağa nur katıyorsun.

Kadir Durak

(lebiderya)

Eser Yazar Adına Tescillidir
Kaynak Gösterilmeden Yayınlanamaz.