en iyi sen bilirsin gül anlat bana

koparılıp bir kenara atılmayı

saçını başını yoldurur zamansız yolunmalar

siyahın en koyu perçemleri iner zamana



karanlığın en delikanlısı

bağrına kaç bin defa hançerini sapladı sevda

artık bütün gecelerin sabah

sabahların gece

yirmidört saatin ikiye ayrılmışı / yok artık

tek renge dönmüş dünya



bütün aydınlığım ile vedalaştığım zamandı gitmelerin

karanlıkla kucaklaştığım ilk zamandı terketmelerin

koparıpta tutunduğum dalımdan / kahretmelerin

en iyi sen bilirsin gül acısını / o zamansız bitmelerin



bir mızrak boyu inecek yer yüzüne güneş

bir toz zerresi kadardır cehennemden bir ateş



dur / zaman / kıyamet koparıyor zaten gönlüm

yankılanıyor yer yüzünde feryat figan / ömrüm / gül



en iyi sen bilirsin gül bağrından koparılan seni

anlat bana

şimdi bütün papatyaların bir bir yaprağına

gelecek yazıyorum sanki



gül ben gidiyorum

en mavisinden bir sabah

güneşi ince bir perdeden içeri giren

ona sonsuz / üşüyen bedenimle sarılacağım