Her Yağmurdan Sonra
Gözyaşlarımdan akan yaş gibi
Süzülüyor puslu camlardan yağmur Seni beklerken hüzün sarar içimi Her yağmurdan sonra Göremeyince seni Sensiz ağladıkça Karışıyor gözyaşlarım Yağan yağmur sularına Acı veriyor bana yalnızlık Yüreğim de hisetiğim kadar Sende hisede bilsen içimdeki acıyı Uzakta da olsan seslenseydin bana Canımı bile verirdin senin yoluna Benim sevdiğim kadar sende sevseydin beni Geceler hüzün geceler yalnız Geceler karanlık geceler sessiz Geceler ızdırap dolu olmazdı bana Güne uyandığımda her sabah Gözlerimden akan yaşlar süzülüyor yüreğime Öylesine hasretim ki sana Feryadım yükseliyor gök yüzüne Karşıki dağda yavrularıyla uykuya dalan Kınalı keklikler bile uyanıyor Feryadıma Senden ayrıldığım gün Ben yağmurda yürürken yalnız ve tek başıma Yağan yağmur kokan toprak kokusu İçimi kaplayan hüzün Aldı götürdü beni Hüzünlere boğuldu yüreğim Seni anlatırken gökteki kara bultlara Ben ağladıkça Yağan yağmur sularını yudumlarken içime Birden bire hüzün düştü içime Her yağmurdan sonra sen gelirsin aklıma Dökülür gözlerimin yaşı karışır yağmur sularına Akar gider gözyaşlarım bulamam yinede seni Kalırım hüzünümle yalnız ve tek başına... Hüseyin yanmaz 27/12/2010 |
dertleri depreşip hayallerin dolu dizgin yollara döküldüğü andır yağmur
hele firak varsa bak sen serzenişlere kahırlara sitemlere
tebrikler teşekkürler