GÜLERSİN BİR ZAMAN
Vursunlar sevgiyi kıskanç sevgiyle
Bir zaman gülersin sonun bilmeden Bahsedip kendine güzel övgüyle Bir zaman gülersin sonun bilmeden Ayakların gezer değmez karaya Dünyalar karışır bakmaz havaya Ardından bakarak gülüp yayaya Bir zaman gülersin sonun bilmeden Ben varım diyerek bakıp tepeden Zalimlik yaparak geçen süreden Haberin olmadan yanan küreden Bir zaman gülersin sonun bilmeden Kesersin ağacı gören olmasın Yeşile doyarak yeşil kalmasın Gizlersin bulutu yağmur dolmasın Bir zaman gülersin sonun bilmeden Yarsever yağarken kendi içinde Islanmış dünyası sönmez dilinde Yolunmuş çiçeği viran ilinde Bir zaman gülersin sonun bilmeden 25/12/2010 Muhtar Gazi TOPAL MALATYA |
UMUT ve DOSTCA