SEN ÇALAR ZEMBEREKLERDüşer Güneşin rengi kaybolur evrende nur Sürünür taş duvarlar, düşler üstünden atlar. Bakarken resimlere özlem içimde büyür -- Şiirlerim tarihsiz, zamansızdır saatler -- Hep sen diye çalıyor kurduğum zemberekler. Yakaladım düşleri can alıcı yerinden Gecenin bir yerinde seslenirsin derinden Erenler dergahında ilham alsam pirinden -- Har vurmuş bahçeleri, kurumuş orda otlar -- Hep sen diye çalıyor kurduğum zemberekler. Uzansam uyurmuyum koyar mı düşler beni Yağmur gibi ıslatır gözdeki yaşlar beni Diyar diyar götürse gökteki kuşlar beni -- Yalana çıkmaz bende söylediğim vaatler -- Hep sen diye çalıyor kurduğum zemberekler. Erken yedim vurgunu denizin dalgasında Soğuk olan bulutun üşürüm gölgesinde Kendimi arar oldum şarkıların sesinde -- Cadde cadde tükenir, sır olur bu hayatlar -- Hep sen diye çalıyor kurduğum zemberekler. RABATLI aktı geçti, deryalar aktı geçti Sevda meşalesiyle gönlümü yaktı geçti Ben beklerken yol boyu, gülerek baktı geçti -- Lambaları kırıldı, yana düştü direkler -- Hep sen diye çalıyor kurduğum zemberekler. Ertürk DEMİRCİ |