LADESI Öfke dolu bir adam, Hoyrat adımlarıyla Yürüyordu sokakta, Taşları eze eze. Halbuki bir zamanlar, Ne de masum uyurdu Rüya bahçelerinde. Yüreğini süslerdi Melekçe bir ses, Çocukken güzeldi herkes. Kör karanlıkta Parmak uçlarına basarak Yürüyordu bir adam. Çalmak için En çocuk yarınları. Halbuki bir zamanlar, İpek saçları Okşardı bir anne dudağını Bahar rüzgârı gibi. Yuvaya huzur dağıtırdı Alıp verdiği nefes, Çocukken güzeldi herkes. II Ey düşenler, düşürenler, Bir şeyler aşıranlar, Çiçekli ve çocuksu Yolları şaşıranlar! Haydi gelin, Karanlığın Serçe parmağından tutup Bir oyun oynayalım. Yalnız Karanlık demeden lades, Işık ışık haykırsın herkes: Çocukluğum aklımda! Bestami Yazgan |