Sebebim Sen Oldun
Yıllar önceydi
Terk edip gittiğinde Çok şey vardı yüreğimde Kopartıp atamadım hep bekledim Bir gün dönerde gelirsin diye Şimdi çekip gidiyorsun belki ama Bir gün pişman olup döneceksin bana Elini koy yüreğine Bir dinle yüreğinin sesini Dikenli tellere takıldı yüreğim Dönde bir bak gözlerimin için Ne görüyorsun anlat Anlat ki sesin duyulsun Karşıki dağlardan Giderken Kefenimin başını bağlamıştın Ben uçurumun kenarında iken Sen gülüp geçiyordun Ayrılık Çok acı bir gerçekmiş Ben bilemedim değer kıymetini Senden ayrı yaşamak Ölümden beter etti beni Ölüm bile nafile Bak şimdi Zaman geçtikçe Gezer durur ensemde Bir gün olsun çıkmıyorsun Hayalimde düşümde Kim ne derse desin Hep sen varsın Yüreğimde Giderken yapa yalnız bıraktın beni Kaldım dört duvar arasında Güneşe hasret yüzüm Yıkıldı bütün hayallerim Ölümden beter etti beni Çekilmez oldu artık Sensiz bu yalan dünya Ölürsem bir gün sensiz Sebebim sen oldun Çünkü seni çok sevmiştim... Hüseyin Yanmaz 20/12/2010 |
Kalbimde yaktığın hicran ateşi,
Seni düşündükçe daha da yanıyor…
Bir gün mutlaka
Seni de bulacak kaçtığın alevler.
Pişman olacaksın ama
Mevsimin hazan, gönül dermansız
Ve istesen de
Aşkın ibresi vuslatı göstermeyecek,
Artık imkansız….
Yasak oldun ya çok severken,
İyi duy sesimi!
Artık imkansız….
Şiirinizi okuyunca ilham perisi bu sözleri getirdi bana ve sayfanızı süslesin istedim...
Sayfamı ziyaretiniz için çok teşekkür ederim…
Duru bir pınar misali net ifadelerini çok beğendim şiirinizin.En kalbi duygularla kutluyorum.Selamlar,saygılar Şairim…