CENAZELER ÖLÜYDÜ !!!
izdiham vardı bütün cenazeler ölüydü
son yapraklar son defa mühürleniyordu bir kaç metre toprağa elbiseler dürülüyordu kim kime ağlıyor belli değildi kim biliyordu bu yangın kaç metre kareyi yakacak kaç gönül yıkacak ve askıda bıraktığım insanlığımı aldım anlamıştım yoktu fazla saydığım zamanım ne zemheri soğuğu soğuktu san ki ne de kış zaman orada sadece donuktu anladım bunun adı son yolculuktu eski kıyafetlerimi çıkartım bir anda attım şu hayat varlık içinde yokluktu ilk günki gibi tertemiz kıyafetimle çıkmalıydım yarına yarınki kısmetse zamanıma uykumdan uyandırdı bir ummana daldırdı hiç ölmiyecek gibi yarını düşün dedim kendime hemen ölecekmiş gibi !!! düşüverdi gönlüme sana söz verdim aşkım geleceğim kendime kendi hikayemi doğru yazmalıydım yalansız dolansız bırakacağım portremi ayrı çizmeliydim annem neredesin annem annen nerede anneannem annen nerede baban nerede onlar yok amma hala hikayeleri bende / kabirleri geniş mekanları cennet olsun ve düşündüm ölmemeliydim / ölüp kalmamalıydım buralarda Ölüm bizi korkutmuyordu artık ölü kalmak ürkütüyordu sadece ve düşündüm ardımdan bir kaç damla gözyaşı ıslatmaya yetermiydi toprağımı kim kime ağlıyordu..........................................ELHAMDÜLİLLAH |
Katılıyorum.Kutlarım.