KIRGIN BU GÖNÜL
Yürekte dinmeyen, acı sızılar,
Gönül özler bacı, gardaş arzular, Sılada yaşayan, nazlı kuzular, Tüm sevdiklerime, kırgın bu gönül. Ateş düştü şu gönlümü yakıyor, Sözleriyle yer dibine sokuyor, Bir lokma ekmegi başa kakıyor, Tüm sevdiklerime, kırgın bu gönül. Derdimi yazarım, ben satır satır, Elde olmayınca, kalmıyor hatır, Şimdi istersen saf ipekte yatır, Tüm sevdiklerime, kırgın bu gönül. Gün geçtikçe derin yara açılır, Konuştukca tüm zehirler saçılır, Eş dost deyince ordan kaçılır, Tüm sevdiklerime, kırgın bu gönül. 25.11.2010 Gülten Çelik |