Sürüncemelerim
Gözlerimde yüz yılın yorgunluğu
Çapaklanır birikir aksayan kuşlar misali Korkusuzdur dünyam yaşadıklarımla Anılarımı bırakır giderim sonbahar akşamında Ne ölen serüvendir tutunduklarım Ne de toprağı örterim üzerime Herkes sahteleşmiş dünyasında kendini ararken Ben hala öperim mavi aydınlık düşlerimi Ellerim bazen titrer Yüreğimde fırtınalar kopar Yüzlerim kırışır amansız yolculuğumda Bir bakmışsın çıkagelmişim yine umutlarımla Adresleri sormayın bana Benim adresim erenlerden geçer Yüreğim üşür sessizce sevişmelerimde Ben aşığım düşlerime Soğudukça kalbimiz Gözlerim bozulmamış limanlarda Sıcak istasyonlar arıyorum Yaşamımın sürüncemelerinde |