HePsi Bu!
Kazıdım yalnızlığımı kaldırımlarından
Gülüşlerimi kahkahalarımı geri aldım yavaş yavaş Ağır adımlarla çıkarken bu kentten Yüzümde bağıra çığıra bir korku Hiç acele etmeden kovalayanım olmadan gidiyorum bu kentten Kesiyorum anılarımı her bir taşından duvarından Yok sayıyorum bu sokakları Bu kaldırım taşları yok Ağladığımda bana tek ışık kaynağı Bu sokak lambası yok Yanından geçiyorum hepsinin Hiç aldırmadan Gidiyorum sessizce “gitmek gitmektir işte hepsi bu” Göksenin KARAMAN |