YOKLUĞUNDAsenin yokluğunda eğer bir senfoninin resmini çizebilseydim telleri olmayan bir keman olurdu bir okyanusun resmini çizebilseydim kıpkırmızı kanayan gözyaşlarım olurdu kuşattı beni sana olan duygularım uzak bir karanlığın girdaplarında yokluğunun dayanılmaz sancısında içten içe çürüyorum tutulmamış sözlerin bozulmuş yeminlerin yanlızlığında tek başıma bize ağlıyorum biliyor musun sen gittiğinden beri yağmurlarım hiç dinmedi... 31/07/2007 |
çünki şiiriniz yağmurumu başlatacak ..
kutlarım sevgiyle kalın..