Köyüm ve kahvesi
Arabanın kapısını kiltlemeden
Kapatıyorum Selam veriyorum Dışarıda oturan gençlere Onlar yaşı tutmayanlar içeriye giremeyenler Kahvenin içine Tanımıyorum hepsine Benzetiyorum amma simalarından çoklarına Hoşgeldin diyorlar ayağa kalkıpda bana Hoşbulduk diyorum Nasılsınız Çok şükür diyorlar abi siz nasılsınız Ne olsun diyorum işte İçeriye giriyorum köyümün kahvesine Selam veriyorum Sanki hep birlikde kalkıyorlar Alıyorlar selamıma Gözüm Kumral kestane rengi saçlı Yaşı orta yaşlı Gence takılıyor soruyorum Allah rahmet eylesin Sen sarıların ahmetdin nesisin Oğluyum diyor orta yalı genç adımı söylüyor Baban Ahmetle akrandık diyorum biliyorum diyor Keçelinin tertip ahmet bölüyor söze Kara osmanın fikret kahveci sinana bak len diyor şuraya Uyudun be çay getir bişeyler getir bize Lafın birini alıyoruz Öbürünü sonu gelmiyor eskilerden diyoruz Ne aşırdığımız erikler kalıyor ne salatalıklar bahçelerden Dağıttığımız saman balyalarından Benim yediğim sopaları salıverişimiz atları ahırlardan Saatmı bilmiyorum sürmelinin mehmet gülüyor ordan Bana beş bilye borcun vardı be sürmeli sende unutmadınmı Yahya sevim :Aydın . |