Yar…
Bir fark vardı
Seninle aramızda...
Sen sualsiz teslim oluyordun
Ve ne söylerlerse onunla
Yaşamayı marifet sanıyordun
Her nasılsa bunu vefa sayıyordun
Ve her zaman büyükler
Ne derse olmalıdır istiyordun
Lakin düşmüş olduğumuz
Ve içinde boğulmamak için
Koşturduğumuz maziyi bilmiyordun

Hiç
Su, süt diye
İkram edilir mi?
Dirlik ve birlik adına
Her bahaneye revaç verilir mi?
Maslahatlara doğrudur denilir mi?
Akıl ve izan senin
Tahkikin ölçüsünde muteberdir,
Ruhun ve kalbin istikameti aşkla kavlidir
Şüphe ve zandan ruhu
Bizarlaştıran nazarlardan ve kalbi
Yoran heyezanlardan kaçınmalıyız

Tespihat içinde
Zikredilen mana aşk
Şayet kadrine malik değilsen,
Kalbin ve ruhun hakikatin
Şerh edilmesine elbette ki muhtaç
Ve caminin cemaatinde
Bulunmuyorsa muhabbet, bu gayeye
Ram olan aşk hangi nefese taç
Zikrine kadir olmadığımız
Heyecan ve sevday-ı an, vuslatın
Hasretine bakıyor manidar haç

Ey arkadaş
Hizipleşmek mi kurtaracak
Fraksiyonlar, zihni farklılıklar
Ne kadar sosyolojik travmadır,
Ha ne olur merak ette bak
Ne zamandır muştular
Nefsi sefillikte, kalbin ve ruhun
Didarına hakikati aşkla anlatacak
Vah vahlar son bulacak,
Kabirler aydınlanacak, ölmek
Ve vuslata erişmek aşkla buluşacak

Yine
Hüzünlendim,
Hicranı yüreğimde hissettim
Ruhumun vecdinde bizarlığımı
Bir bir zikrederek sefilliğime
Verdim, ah neleri dile getirdim
Meğer ölmek ve nefsi
Telakkilere hasredilmek marifet
Değilmiş, nasibim elbette ki şekillenmiş
Ne söylesem ve kalbi fakirliğimle
Suskun çığlığımı serdetsem ki
Kimlerden kabul görecekmiş

Mustafa Cilasun