SEN MİSİN?
SEN MİSİN?
Sütten dili yanınca, yoğurdu üfleyenin, Yaralı yüreğine, merhem saran sen misin? Bu defteri kapattım, artık bitti diyenin, Gönül tasında sevda, aşkı karan sen misin? Bilinmez ki kim dosttur, kim kurar gizli pusu! Toz duman olan gönül, tarumardır doğrusu, Bulur yolunu elbet, bulur akıp giden su, Viran olan gönülde, bir taht kuran sen misin? Kararan gönüllerde, doğmazmış aşk güneşi, Yaşansa da böyle aşk, bulunmaz başka eşi, İçin için yanarak, küllenen o ateşi, Alev alev yeniden, yakıp duran sen misin? Muhabbetin kokusu, sarınca dört bir yanı, Dinlemez seven gönül, padişahtan fermanı, Dil susar, yazmaz kalem! Aşkta bulur dermanı, Gönülde tomurcuk gül, bağda baran sen misin? Bir değil bin can feda, masum Allah kuluna, Asla rağbet etmez o, fani dünya malına, Göz kırpmadan can verir, sevdiğinin yoluna, El bağlayıp huzurda, divan duran sen misin? ALİ GÖZÜTOK |