SENSİZLİKBu akşam yine sensizdim neredesin sen, Yeni bir güne başladım sensiz, Ve sensiz bir günün sonunda, Yüreğim çırpınıyor umutsuzlukla, Gönlüm seni arıyor sevdiceğim, Sana susamış bu yürek seninle çarpıyor, Nasıl da doldurmuş yorğun gönlümü senin sevğin, Kah üzgün dalğın mahzunum, Kah çoşuyor taşıyorum çılğın bir deniz gibi, Ben mahzun gözlerim ağlamaklı, Hayaline dalıyor öyle yaşıyorum, Gerçekle hayali karıştırıyorum bazen, Bir hayal aleminde yaşıyor, Sonra gerçeğe dönüveriyorum, Şu son günler de öyle yoruldum ki, Mücadele etmekten, Seni unutmaya çalıştım, Kötü insanlar vardı aramızda, Seni de silip atmak istedim içimden, Sonra hatalarım oldu, Seni hep sevdim ama yine de kapıldım, Hayatın garip cilvelerine, İçimden çoşup taşan sevğim, Ve senin o temiz yüzün, Seni unutmaya çalıştım, Senden uzakta yapamadım, Hayatımda ki iyi kötü, Ne varsa siliverdim bir anda, Ve yalnızlığıma gömüldüm, Ama sen karşıma çıkıverdin, Tüm hatalarımı yüzüme vurmak yerine, Sevğiyle karşıladın, Seni sevdiğim için pişman etmedin beni, Gerçekti tüm bu yaşadığım anlar, Ama şimdi garip bir hayal alemindeyim sanki, Yokluğun garip ve mahzun yaptı beni, Öyle suskun ve dertliyim ki sen yoksun diye, Yine geliversen ruhuma neşe versen, Beni yaşayan bir ölü olmaktan kurtarıp, Yaşama kavuştursan.. Yine hayat dolu seni seven deli kız olsam.. << Berfin Karahan >> << A . P >> 12 / 3 / 1987 |
Güzel şiirinizi kutluyorunm.
Saygılarımla...