Selam verilmeyince dünya da bir gün,
Sanki dünyadan olursun sürgün,
Geri gelinmiyor olunsa da üzgün,
Dönülmez mekana gidilecek bir gün,

Bir an olsun görünmesen aranırsın,
Mal, mülk, saltanat senin sanırsın,
Oraya gidince yollara hep bakarsın,
Başında halinden anlayanı anlarsın..

Bir kitap olsa da yazarsın yaşadığın,
Dünya da yok yaşam, darma dağın,
Yeme içme olmuyor ki olsa da ağzın,
Sadece kendi mezarındır kaldığın..

Aldı başına gidiyor yalan dünya,
Yaşadığımız dünya oldu tam furya,
Hep askıya almışız öbür dünyaya,
Hiç düşünmüyorsun asıl yaşama..

Kör nefis nankörlük edip bitiriyor,
Beden bir yana ruh inceden biter,
Onu konuşsak yalları kaybedip yitirir,
Sanki gidilince düşünce geri getirir..

Uzanıp yatarsın bir gün kara toprağa,
Kendin hiç tutmazsın bir çıkan soluğa,
Kazamazsın muhtaçsın aciz elle tırnağa,
Düşününce kurşun sıkarsın şakağa..

Hayat, yaşanıyor bir gün gelecek sonu,
Dertler bitiyor, başlıyor ahret sorunu,
Yaşamda bitiyor oluyor her şeyin sonu,
Sadece kendin söyleyip dinliyorsun sorunu..

Gidildi mi bir selam dahi verilmez,
Verilse de kulaklar o sesi hiç işitmez,
Artık yollar geniş olsa da geçilmez,
Asıl mekana gidildi mi geri gelinmez..

Varsa dünya da hayır ve hasenatın,
O olacak senin ancak sadece şefaatin,
Bırak bir şeyler yap, açık olsun kapın,
Yaratan adına olsun biraz yaşantın..