YALNIZ ANA
Solmuştu entarisinin güzel renkleri
Yırtık yırtk olmuştu şalvarının dizleri Çorak tutmuş toprak gibiydi yüzleri Kaskatı nasırlı olmuştu yumuşacık elleri Gün ağarmadan olurlardı tarlada sıra Kurumuş tezeklere vururlardı çapayı mısıra Alırdı çocuğunu yanına isyanda ederdi yalnızlığına Babası yoktu ayrıydı uğrarmış arada bir çocuklarına İstirahat anları gelince düdükler çalardı Ve de çok yoksullar bahtları karaydı Kaderleri yazılmış bu alın yazılarımıydı Değişmeden umatlar battı gidiyor aydınlıkları Fakirdi yoksuldu açtı ameleydi Çocuklarını okutamadan okuldan alıverdi Bakımsız besinsiz çocukları yüzleri soluverdi Neden neden diye o gün bir gölete kendini atıverdi Yazılış tarihi:03.12.2010 Saat:22:10 Orhangazi |
kimine hanlar hamamlar,saltanatlar...
-kimine mahkümiyet var ...
hele ki adil olmayan yaşamda direnmek ne denli imkansız değil mi ?
toplumsaldı
-o güzel yüreğinize bin sağlık üstadım
.