Sensiz Geceler...göremiyorum artık yıldızların doğuşunu gecenin mavisinde kaybolan ay’ı karanlıklarla sarılmış her yanım loş ışıkların koynunda fersiz gözlerim bir seni arar, bir de cennet ülkemi geceye esir düşmüşlüğümde ölesim gelir... çocuk çığlıklarında irkilirim geceye yumruklarım balyoz balyoz iner duvara ölmüş ruhların arasında dolaşırım hangi vefalı dostlarım selam verir diye umudun sönmüşlüklerinde düşersin usuma gülen gözlerin ayışığı olur gecelerime... yine yağmurlar döverken yalnızlıklarımı rüzgarın tokadında yüreğim sancılarda inler kuytusuz karanlıklarda ben yedi iklim üşürüm kıvrılıp yatsam da gecenin koynuna senli düşlerimle unutsam her yanımı sarmış sevdanın yorgunluğunu sabahın güneşi ile yeniden uyansam hayata seninle... ... bir sen vardın yüreğimi ısıtan, şimdi nerelerdesin ey sevgili ?!.. |