UFUKTAKİ IŞIK
Yürüdüm hep durmaksızın , ufukdaki ışığa doğru
Yoluma çıkan dikenlere bastım, canım yandı Karanlıkta yolumu görmedim , hep tosladım duvarlara Fani dünyada hep aydınlık aradım , durdum... *** Koştum nefes nefese kaldım, yakalayacaktım Ben yaklaştım ışık kayboldu, derinliklere indi Halbuki karşımda duruyor bana gülümsüyordu Gel beni yakala der gibi, uzaklardan... *** Durdum! baktım şöyle bir geriye Bir ömür geçti farkında bile olmadan Umutlarım yollara döküldü, Hayellerim ise karanlıklarda çürüdü... Yağmur Kelebek |
çok güze Yüreğinize ve kaleminize sağlık. kalemin daim olsun Saygılarımla