HAY’DAN GELEN HÛ’YA GİDERSolar tûli emel serâba döner, Bu ahsen-i takvim harâba döner, Aslının aşkıyla türâba döner, Düş gerçekten, gerçek düşten ayrılır. İkbâlini izmihlâle boyarlar, Bir güzelce makamından soyarlar, Gül tenini taş mahzene koyarlar, Baş yastıktan, yastık baştan ayrılır. Al yanağa hüzün perdesi iner, Cümle vücut şehri talana döner, Büyülü gözlerin yalana döner, Kaş kirpikten, kirpik kaştan ayrılır. Cana değer mutlak gerçeğin şavkı, Donar kalır dudağında son şarkı. Sûr ile savrulur feleğin çarkı, Güneş aydan, ay güneşten ayrılır. Bitmez bu saltanat, bu zevk ü safa, Diyerek şakısan günde bin defa, Yalan dünya yalan olur son defa, Boş doludan, dolu boştan ayrılır. Hay’dan gelir, Hû’ya gider kâinat, Gün gelir çözülür ilahi sanat, Ansızın önüne çıkınca sırat, Kuş kanattan, kanat kuştan ayrılır... Bestami YAZGAN |
Hay’dan gelir, Hû’ya gider kâinat,
Gün gelir çözülür ilahi sanat,
Ansızın önüne çıkınca sırat,
Kuş kanattan, kanat kuştan ayrılır...
HARİKA BİR ESERDİ YÜREĞİNE SAĞLIK ÜSTAD. SİNDİREREK BİR DAHA OKUDUM.