Yarın büyüyor bakışlarımdaHarelerine ilmik ilmik işlenen sabahlardı geride bıraktıklarım güneşi teninden söküp alıyorum ekinoz kokuyor yine kaldırımlar ıssızlığa sürüklenir çiğ taneleri Kareleri yedi renge boyanıyor bu kentin kıyıları kışlaları ölüm kokan localarda en baştan seyirci kalınan sessiz sinemalar geziniyor gecenin gerdanında Ayaklarımın çıplaklığına aldırış etmiyor rüzgâr sarkaçları asılı kalıyor mezapatomya kokan çocukluklarda bir fırat değiyor dilimin ücrasına deltaları aşınıyor ruhumun aruzuna Hareketsiz kalıyor tüm ifşa ettiklerim gün batıyor eteklerimde ellerimde alacakaranlıklar süzüyorum şafaklar rakımsız kalıyor ve yarın büyüyor bakışlarımda n i n/ n i Ölüm düşüyor takvimlere/ kim biliyor! Yorumlayan fırat_efe polat’a teşekkkürlerimle... YASEMİN ŞEN |
ellerim nehri sulara temase olmuş,
ruhuma yel vurmuş,
içimim camları kırırmış,
yalnızlığı gördüm/toprakta..
yüreğine sağlık üstad .yüreğim kabardı.