Dal hüzünlere benim için
Yak yüreğindeki ateşi harla alevlensin artik
Yaksɪn, beni yaktɪğɪ gibi, senide yaksɪn
Yansɪn işte, herşey yansɪn,sensiz olan

Altɪ üstü yavan bir sevda bizimkisi
Tutamɪyoruz bu askɪ, elimiz yanɪyor
Sevemiyoruz şoyle doyasɪya, bak kalbimiz acɪyor
Öğütüyor bizi bak hemde un ufak aşk

Hani haykɪracaktɪk göklere sevgimizi
Hani haykɪracaktɪk, hani çɪkacaktɪk yalcɪn dağlara
Koyverecektik hani, boşluğa kendimizi
Diz çökecekti hani önümüzde aşk

Şimdi celladɪnɪ bekleyen olduk bak

Hadi söyleyelim ölesiye sevdiğimizi
Hadi haykɪralɪm asɪk olduğumuzu, gɪrtlagɪ patlatɪrcasɪna

Gel de karsɪ koy kavuşmak istemenin
O dayanɪlmaz arzusuna
Gel gel de karsɪ koy sensiz geçen zamana

Evet ateşten iki gömlek giydik adɪ aşk olan
Bir sarmaşɪk gibi sarɪp, sonrada yakan

Ufuk çizgisinde ümide kilitlenmiş
ümitsizce umudu bekleyen iki şaşkɪnɪz simdi
Ne sayɪlɪ günlerimiz ne takvim yapraklarɪmɪz var
Nede iple çektiğimiz mevsimimiz bizim

Kɪşa hazɪrlanan bir çɪnar gibi
İçimizde saklɪyoruz aşkɪmɪzɪ

Dökülen yapraklar sonumuz degil
Bir yüreğin yanmasɪ savruluşudur ,yeryüzüne koyverdiğimiz


Nedenmi çok uzağɪz bu kadar yakɪnken?
Çünkü aşkɪm…,aşkɪmɪz, imkansɪz.