***Bin Gidiş Bin Dönüş
Ben her gidişinde kendimi kurdum yeniden
Kendimden koptum Kimselerle paylaşamadım çektiğim yalnızlıkları.. Ben her gidişinde kendimi böldüm yeniden Kendimi parça parça ettim Kimselere veremedim zerrelerimi Ben her gidişinde kendimi vurdum şakağımın tam orta yerinden Kendi ellerimle girdim kefenlere Kimseler alıp götüremedi infazlara…. Ben her gidişinde kendimi kaybettim mutlak ıssızlıklarda Kendi gölgemi düşürdüm hicrana Kimseler çekip çıkaramadı başıbozuk dehlizlerden Ben her gidişimde terk edilmiş limanlar bıraktım yerime Kendim yaktım tüm gemileri Kimseler dindiremedi içimdeki o göçmen çocuğun gözyaşlarını Ben bir gün Güzel günahlar çoğaltmak adına Kokusu değişmeyen çiçeklerle yeniden döneceğim sana. Necdet Arslan |
Neden görmemişim şimdiye dek...
Çok güzeldi çok...
Size bir de itiraf...:-)
Şimdiye dek okuyup tam olarak anlayabildiğim
ilk şiirinizdi...
Kutluyorum saygımla...