ELVEDA...
Ey vefasız!!!
Böyle mi olacaktın. Gençliğimin baharında, Açamadan solacaktım. Ne sözünü tuttun. Ne gönlümü avuttun. Aşkınla yanan yüreğimi, En sonunda soğuttun. Ey Yar!!! Bilki son hitabım bu sana. Benden aldıklarından arta kalanları Bir de Yürek kırıklarımı aldım yanıma, Gidiyorum. Sessiz sedasız seni terk ediyorum. Kıymetini bilemediğinin ardından, Bakma sakın yollara. Yola çıkanda bilki, Dönmeyecek ardına. Bu son veda Bu sana son vedam. En vefasız yar, Elveda…. ***Arkadaşım Ayten için kaleme alınmıştır*** |
giden mi yıkılır, kalan mı ?
insan bazen ölesiye sevdiğinden aynı anda ölesiye nefret eder
bu aslında gidiş değil sevgi ve nefretin iç savaşlarıdır ve maalesef bu savaşın galibi olmaz
her iki duygu da mağlup ayrılır savaş meydanlarından
her ikisi de yarım...
kutlarım, yürek yangınının vurduğu okunası dizelerinizi.
saygılar.