HAYAT ARKADAŞIM
Bir mektup geldi adresi üzerinde
Bir çırpıda okudum hece, hece O güzel insan gönderince Böyle yapardı sadece Bir huy edinmişti kendince Tez cevap isterdi olsada gece Yine öyle yaptı cevap istedi acele Ama mektup’ta dert yanıyordu acizce Hiç öyle değildi bu zamana kadar yiğitçe Savaşırdı her zorluk ile Ama artık kanser olmuştu İsyan ediyordu kahrolası kaderine Kahraman artık kanserdi Yakalanmıştı genç yaşta bu illete Mektup bittiğinde kala kalmıştım yerimde Gözlerim doldu ağlayasım geldi Ama her şey nafile Doktorlar bir ay ömür bişmişti kahince Ben yanına vardığımda uyuyordu Yorgundu Kırgındı,Kırgındım ama son bir kez görmeliydim Görüşmeliydim belkide Belkide bir veda idi bu Hemde öyle oldu kahrederce Bir daha konuşamadık,görüşemedik Girdi aramıza Azrail ecel ile Tutan elim tutmaz oldu titreye titreye Gören gözlerim görmez oldu isyan ederce Son görüşmem idi HAYAT ARKADAŞIM ile Yazım tarihi:22.11.2010 pazartesi Saat:22:45 Güzel bir karadeniz türküsünden esinlenerek yazdığım şiirimdir... |
Kalemin daima dik kalsın!