SANA MEKTUPLAR III
Söz vermiştim ve ben sözümü tutamadım,
üzgünüm. Karşındayım bak, Aşkın etmiş bir muamma. Ezdin ve geçtin Ayak izlerin halen kalbimde. Gel gör halimi garip kullar içinde Sana seslenirim Suskun gurbet gecelerini bozan hıçkırıklarımla. Ya sana hasretlik, Toz tutmuş virane balkonlarımda, Beklemek ne zor şeymiş meğer. Sevip de öylece her şeyimi vermişken. Belki yakınıyorumdur Buda gönül fakirliğim. Hoş gör ne olur hak ver Benim hiç hediyelerim olmadı öyle maddice Sunduğum yalansız, riyasız bir sevgi sadece Bir adım kalmışken gidişler niye? O gidişlerden arta kalan Yağmurdan sonra toprak kokusu. Bedenin mekanına ne? Ruhum seninle öyle. Tenim tenine yakın bir nefesçe. O yağmurdan bana kalan her damla pınarımsın Ah! Yaşlarım… Gülmek ne yabancı artık ve gelmelerin Tutuk dizlerim bilmem neden direniş? Hayalsiz yaşıyorum artık. Dağılmış Pazar yeri kalbim ne karışık. Ağlıyorum, Bu gözler buna alışık. Burası gurbet Vatan neresi ki sensiz? Pusu kurulmuş mevzilerde Nefes almakmış yokluğun Gitsem dönüşü zor, Kalsam umut yok Varsın kurumasın pınarım Ama senli aksın Ama sensiz Sen! İster gel istersen gelme Gene de ağlayacağım Her günüm sen giderken |