Bitmeyen sevda.
Züleyha değilim dedi kadın.
Sana layık olamadım, Züleyha olamadım. Gönül gözümle bakabilsen kendine... dedi adam. Züleyham olduğunu anlardın! .. Gömleğimi arkadan yırtan sen... Şimdi benden kurtulmak mı istersin? Aşkının günahını yeni mi anladın? Zindanlara attırırken acımadın, Terk ederken yine acımıyorsun zerre kadar. Hani soğuk geceme sıcak bir merhaba, Bomboş gönlümü dolduracak kadınımdın? Yarınım olacaktın, kadınım olacaktın, benim olacaktın! .. Olmayan bir sevdanın diyetini mi ödedim? Canımdan vazgeçecek kadar sevdim seni, Boşuna mıydı herşey? Çünkü... dedi kadın. Bizim mutluluğumuz bir çok insana mutsuzluk olacak... Belki hayatımız son bulacak. Oysa yaşaman lazım. Bu yüzden vazgeçtim senden, Aslında vazgeçişim kendimden. Hayatı değil zindanı seçtim. Sesiz yaşamaktansa... Seninle ölmeyi tercih ederim dedi adam. Mutluluğu hayatta yaşayamıyorsak, Birlikte ölmenin mutluluğu bizimdir. Yine eskisi gibi kafa tutalım herşeye. Varsın yensin bizi kahpe dünya Aşkımız yenilmesin yeter ki... Var git artık yoluna dedi kadın. Bundan sonra değişti rollerimiz, Yusuf benim Züleyha sen. Aşkımla divane olmak sana, Kör kuyular bana. Kınanmak, küçümsenmek sana, Karanlık zindanlar bana. Ama... dedi adam. Aşkımıza kıyıyorsun? Oysa sahte değildi sevdamız. Nelere göğüs gerdik onun için, Ne bedeller ödedik unuttun mu? Hayır dedi kadın. Ne aşkımıza kıydım, Ne de ödediğimiz bedelleri unuttum. Sevdamız yaşasın diye Ruhumla ödüyorum diyetini. Sensiz bir dünyada yaşamak, yaşamak mıdır? Yoksa ölümü beklemek midir hayat zindanında... Senden ve kendimden vazgeçişim, Aşkımız içindir bilesin... Bu dünyada kavuşmak yok, Ahirete kaldı vuslatımız. Ama ölünceye kadar seveceğimi bilesin. Kuşkun olmasın aşkımdan, Aşkından kuşkun olmadığı kadar... Şimdi susmak bana yakışır, Sevdanı anlatmak ise sana... Var git artık yoluna dedi kadın. Bundan sonra değişti rollerimiz, Yusuf benim Züleyha sen. Aşkımla divane olmak sana, Kör kuyular bana. Kınanmak, küçümsenmek sana, Karanlık zindanlar bana. Peki... dedi adam. Herşeye kafa tutar meydan okurum, Bir tek sana yetmez gücüm. Sevdamızı anlatacağım bıkmadan yorulmadan. Dualarım artık ölüm için, Çabuk bitsin hayat diye... Geldiğinde karşılayabilmek için seni. Bu dünyada kısmet değilmiş madem Hiç olmazsa ahirette kavuşmak için... Fahrettin Petriçli |