MELEĞİM
Ne de özlemişim seni..
Önceleri zor gelmezdi aslında, Seni düşünmek.. Seni özlemek, Mazi karanlık deyildi eskiden, Yüzümde küçük bir tebessümle, Yad ederdim o eski günleri, Kimi zaman gülerdim kendime, Saçmalamışım derdim.. Oysa gerçekten saçmalıkmış herşey, Aşk deyilmiş meğer bizimkisi, Yalnızlıktan korkmakmış, Issız bir gece yarısı, Kaldırım boyunca dizilmiş, O loş ışıkları, Gözlerinde aramamak içinmiş herşey, Karanlığın o soğuk koynuna, Tek başına sokulmamak içinmiş, Yalnızım şimdi.. Senle olduğumdan daha çok, Yalnızım şimdi heryer kör karanlık, Simsiyah bir hayatın içerisinde ben Nereye gitsem... nereye baksam, Her yerde sen.. Melek gibi bembeyaz, Nur yüzlü, Apaydınlık senin olduğun heryer, Yok hayır ! ! bu bir yalan, Gördüğüm her ışık koca bir yalan, Sen yalansın, hayatın yalan.. Umrumda deyil artık, Bu hayata dair ne varsa, Çıkıp gitsin önümden. Nefret ettim herşeyden, Nefret ettim senden, Senle olmaktan, sensizlikten, Senin gibi gülen herkezden, Sana benzeyen her yüzden, Seni sevmekten.. Ve seni hala sevmekten.... << Berfin Karahan >> << A . P >> |