Ben kumayımBen kızdım on dört yaşındaydım Dertden kederden uzaktım Sıcaktı hallerim düşlerim Muradıma ermedim ben kumayım Karıştım bin sürü içine Hoynu büyük kaldım duvar dibinde Bu sözün sana felek Kendine sevin ben kumayım Ben kumayım ben kumayım Arkası gelmez dert gibiyim Kaderden küsüm Ben kumayım ben kumayım Bahtım ne kara bahtmış Ömrümden bir gün bir yıl dökülür Mutluluktan mahrum kaldım Gülmek bilmem ben kumayım Kürtçesi; Ez hewime Ez qizbum çarde salibum Jı kula derda xalibum Xemlu xeyalmın germbun Mıraz nekır ez hewîme Ketıme nav refe hezara Istu xar mam ber diyara Felek gotnamın jıtera Xura şabe ez hewîme Ez hewîme ez hewîme Weki derde be dawime Jı qerere xeyidime Ez hewîme ez hewîme Bextemın çı bexteki reşe Rojek emremın sal dıweşe Jı şahiya mam ru reşe Ken nızanım ez hewîme |