KİME NE DEĞİMFelek kırdı kanadımı kolumu Kaderim böyleymiş kime ne değim Aklımı yitirdim unuttum adımı Kaderim böyleymiş kime ne değim Bu gözlerim dolup taşıyor gibi Mantığım bu işe şaşıyor gibi Sanki aramızda yaşıyor gibi Kaderim böyleymiş kime ne değim Helaline haram karıştırmadım Asla kimselerle yarıştırmadım Hiç kötü sözlere alıştırmadım Kaderim böyleymiş kime ne değim Der ZİYANİ yürek yandı tutuştu Anladım dünyanın sonu hep boştu Barış güvercinim yuvadan uştu Kaderim böyleymiş kime ne değim Şair = Öztürk Erbek Mahlası = Ziyani |
Sevgili Öztürk kardeşim.Bilmiyordum dostum başınız sağolsıun.Belki acıyı sinenize gömdünüz ama,evlat acısı çok zordur.
Yüce Rabbim size sabır ve metanet versin.Oğlunuzun yeri mekanı cennet olsun ışıklar içinde yatsın.Yüreğinize sağlık.Unutma arkadaşım acılar insanı olgunlaştırır.Biz acılara alıştık zaten.Hele ben yakın çevremde 2000 den berikariyer sahibi iki kardeş bir amca oğlu bir dayıoğlu emeklilikleri gelmiş 4 değerin intihar etmesiyle öldüm öldüm dirildim.Taktıri ilahi ,kader diyerek kendimi avutuyorum.Allah daha başka acı göstermez inşallah.Sevgiler selanmlar...